Η ελευθερία χωρίς σοσιαλισμό είναι προνόμιο και αδικία και ο σοσιαλισμός χωρίς ελευθερία είναι υποδούλωση και βαρβαρότητα . .Μιχαήλ Μπακούνιν

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΜΑΣ – ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ

Με φόντο την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης οι μαζικές απολύσεις, τα ελαστικά ωράρια, η «μαύρη» εργασία, η κυριακάτικη εργασία, τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα (με πιο πρόσφατους τους θανάτους 2 εργατών στα ορυχεία της Πτολεμαΐδας ) συνθέτουν την εικόνα της κοινωνίας-κάτεργο που είναι χτισμένη στο αίμα της εργατικής τάξης με αυτουργούς Κράτος και Κεφάλαιο.

Η οικονομική επίθεση από πλευρά αφεντικών στις ζωές μας, συναντά την ιδεολογική τρομοκρατία από πλευρά κράτους και σε περίπτωση αντίδρασης ξεκινά ο μηχανισμός της φυσικής και υλικής εξόντωσης των αντιστεκόμενων. Με άλλα λόγια Κράτος-Κεφάλαιο προσπαθούν με κάθε τρόπο να οργανώσουν το φόβο και την οικονομική εκμετάλλευση που δεχόμαστε ως εργαζόμενοι. Χρέος μας να οργανώσουμε τη δυσαρέσκεια και να τους χαλάσουμε τα σχέδια!

Μια τεράστια αναγκαιότητα της εποχής μας είναι να γίνει συνολική αντίληψη πως τα κεντρικά όργανα της εργατικής τάξης που λέγονται ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, πρέπει να γίνουν παρελθόν και στη θέση τους να έρθει μια νέα κεντρική δομή με νέα αντίληψη, με νέα όργανα και διαδικασίες. Είναι ο εργοδοτικός συνδικαλισμός της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αλλά και σε κάθε χώρο εργασίας, που πρέπει να τσακίσουμε και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις, έτσι ώστε τα συνδικάτα να αποτελέσουν πραγματικό όπλο του κόσμου της εργασίας απέναντι στην εργοδοσία. Σε κάθε χώρο εργασίας αλλάζουμε τα σωματεία, αναλαμβάνουμε εμείς ως εργαζόμενοι το σχεδιασμό των αγώνων μας στη βάση των κοινών κι ενιαίων εργατικών μας συμφερόντων, σπάζοντας την ανάθεση και τη γραφειοκρατία. Την οργανωτική αναβάθμιση των συνδικαλιστικών μας δομών θα πρέπει η εργατική τάξη να την αναλάβει για τον εαυτό της, παίρνοντας η ίδια τα συνδικάτα στα χέρια της και μετατρέποντας τα σε ταξικές επαναστατικές δομές ικανές να επιβάλλουν τα συμφέροντα μας ενάντια στα αφεντικά κι εν τέλει να μας χειραφετήσουν από το καπιταλιστικό σύστημα της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της σκλαβιάς.

Με ευκαιρία την γενική συνέλευση του ΣΕΒ Θεσσαλίας και τη παρουσία κυβερνητικών στελεχών σ’ αυτήν, βγαίνουμε μαζικά στο δρόμο και στέλνουμε το μήνυμα: Κράτος και αφεντικά έξω από τις ζωές μας! Παράλληλα, να σημειωθεί -χωρίς όμως να προκαλεί την παραμικρή εντύπωση- η στάση του Εργατικού Κέντρου Βόλου, το οποίο ανέκαθεν υπήρξε εχθρικό στα εργατικά συμφέροντα και διεκδικήσεις και δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον να καλέσει σε κινητοποίηση-διαμαρτυρία. Να οργανώσουμε την τάξη μας και να τελειώνουμε με τους ξεφτιλισμένους εργατοπατέρες ετοιμάζοντας την συνδικαλιστική-εργατική μας αντεπίθεση.

Η τοπική ένωση Βόλου της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε καλεί κάθε εργατικό σωματείο, κάθε εργατική συλλογικότητα και κάθε έναν και κάθε μία από μας που δεχόμαστε τις εξοντωτικές πιέσεις του Κεφαλαίου στις ζωές μας σε συγκέντρωση και πορεία το Σάββατο, 22 Φεβρουαρίου, 6μμ στην Αγριά ( προσυγκέντρωση στην εκκλησία του Αγ. Γεωργίου). Ενάντια σε Κράτος-Κεφάλαιο και με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη, οργανώνουμε τον οριζόντιο συνδικαλισμό κι ετοιμάζουμε τη Γενική Απεργία.

- ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ


- ΤΑΞΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ

- ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΣΠΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΣΗ, ΤΣΑΚΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ, ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ

- ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ

- ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ








Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ

ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ, ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΙΑ

Τα τελευταία χρόνια, η επίθεση του Κράτους στην Υγεία εκδηλώνεται με σφοδρότητα και ένταση. Ήδη έχουν κλείσει 11 γενικά νοσοκομεία και σχεδιάζεται να κλείσουν 3 ψυχιατρικά στο άμεσο μέλλον . Με το νέο νομοσχέδιο για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και τη μετατροπή του ΕΟΠΥΥ σε αποκλειστικά αγοραστή υπηρεσιών υγείας, πρόκειται να καταργηθούν οι μονάδες υγείας του ΕΟΠΥΥ (πρώην ΙΚΑ) και να απολυθούν οι 8.500 εργαζόμενοι σε αυτές, με τη διαδικασία της διαθεσιμότητας.

Στις όποιες δημόσιες δομές υγείας που θα απομείνουν, οι φτωχοί και οι “μαύροι” εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι μετανάστες χωρίς χαρτιά, θα αντιμετωπίσουν τον πλήρη αποκλεισμό τους από τις υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας ή τον σοβαρό περιορισμό της πρόσβασής τους σ΄ αυτές. Και αν σήμερα το 1 ευρώ για κάθε συνταγή και τα 5 ευρώ για την είσοδο στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων αναγκάζουν τον φτωχό κόσμο να περιορίζει τις ανάγκες του σε άλλα αγαθά, όπως η τροφή και η θέρμανση, αύριο για πολλούς από εμάς απλώς δεν θα υπάρχουν. Άλλωστε, με τον

προσανατολισμό της οικονομικής πολιτικής, είναι σχεδόν βέβαιο ότι όλο και θα αυξάνεται η συμμετοχή μας στο φάρμακο, στην ιατρική εξέταση, στις ιατρικές διαγνωστικές εξετάσεις, στη νοσηλεία και στην αποκατάσταση.


Είναι γνωστό πως σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης το κράτος αποσύρεται από την “υποχρέωσή” του στην παροχή δημόσιων κοινωνικών αγαθών , όπως η υγεία και η παιδεία, και “ξεφορτώνεται” τους εργάτες που περισσεύουν. Εξάλλου, τα δημόσια συστήματα ασφάλισης υγείας και πρόνοιας αναπτύχθηκαν από τον ίδιο τον καπιταλισμό για την αναπαραγωγή και τη συντήρηση του εργατικού δυναμικού που χρειαζόταν. Για την Ελλάδα, η διάλυση των δημόσιων δομών υγείας δεν γίνεται μόνο στη βάση της εξυπηρέτησης της μνημονιακής δέσμευσης για δεκάδες χιλιάδων απολύσεις στο δημόσιο τομέα, αλλά και στα πλαίσια της διευκόλυνσης του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου για κερδοφόρες επενδύσεις στο χώρο της υγείας. Ένας ολόκληρος στρατός από απολυμένους από το δημόσιο υγειονομικούς, που θα εργάζονται με χαμηλούς μισθούς, με ελαστικές σχέσεις εργασίας και σε εντατικοποιημένες συνθήκες, θα στελεχώσει τα παλιά και τα νέα επιχειρηματικά μαγαζιά της υγείας.

Η διάλυση της δημόσιας υγείας είναι μια ταξική επίθεση σε εξέλιξη, που οι εργάτες θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε οργανωμένα μέσα από τα σωματεία μας. Από τη διασφάλιση των συνθηκών ασφάλειας στη δουλειά (εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα από την αδιαφορία της εργοδοσίας για υγιές και ασφαλές εργασιακό περιβάλλον) μέχρι την κατοχύρωση της ανεμπόδιστης πρόσβασης όλων στο γιατρό, η αντεπίθεσή μας να οργανωθεί από τα εργατικά σωματεία. Να γίνει προτεραιότητα των εργατικών και κοινωνικών αγώνων η διεκδίκηση της δημόσιας υγείας για τον κόσμο της εργασίας, ασχέτως ασφαλιστικής κατάστασης.
-Καμία επιπλέον πληρωμή για τα ήδη πληρωμένα από τον μόχθο μας νοσοκομεία και φάρμακα.

-Να μην κλείσουν τα πολυιατρεία του ΕΟΠΥΥ.

-Να ενισχυθούν με προσωπικό με σταθερή σχέση εργασίας και αξιοπρεπείς μισθούς.

-Να εφοδιαστούν με σύγχρονο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό.

-Να στηριχτεί ο απεργιακός αγώνας των γιατρών του ΕΟΠΥΥ.

-Καμία δομή υγείας δώρο στο κεφάλαιο.