ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΜΕΤΑΛΛΟΥ ΚΑΙ Σ' ΟΛΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ ΒΟΛΟΥ

Μια ακόμη εργοδοτική δολοφονία έρχεται να προστεθεί στη λίστα των εργατών που θυσιάζονται καθημερινά για τα κέρδη του Κεφαλαίου. Είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε ότι η πλημμελής ασφάλεια στους χώρους εργασίας για τη συρρίκνωση του κόστους παραγωγής, η πρόσληψη λιγότερων εργατών απ’ όσους στην πραγματικότητα χρειάζονται για να επιτελεστεί ένα έργο, οι ψυχολογικές και ηθικές πιέσεις για αύξηση της παραγωγής σε λιγότερο χρόνο, με δυο λόγια η εντατικοποίηση της εργασίας και το αίσθημα της ανασφάλειας και της τρομοκρατίας της εργοδοσίας προς τους εργαζόμενους, είναι οι παράγοντες που ευθύνονται για τις εργοδοτικές δολοφονίες που πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο με τη σύμφωνη γνώμη Κράτους και Κεφαλαίου. Είναι εξοργιστικό να αποκαλείται «ατύχημα» -όπως θέλει ο καθεστωτικός τοπικός τύπος να το περιγράφει- ένα έγκλημα που εντείνεται τα τελευταία χρόνια με πρόσχημα τα «μνημόνια» ή την «οικονομική κρίση» και που ισχυροποιείται με απόλυτη νομική θωράκιση από το κράτος. Οι εργοδοτικές δολοφονίες αποτελούν ακριβώς την ουσία του καπιταλισμού και όχι κάποια «κακιά στιγμή».

Η δεξαμενή βάθους έξι μέτρων, στην οποία πνίγηκε ο χαλυβουργός εργάτης είναι εκτός του κτιριακού συγκροτήματος παραγωγής του εργοστασίου κι είναι εντοιχισμένη στο έδαφος με απουσία περίφραξης ή κιγκλιδώματος. Ο εργάτης πήγαινε μόνος του στη δεξαμενή, καθώς η εταιρεία αρνιόταν να προσλάβει δεύτερο άτομο, ενώ οι εργαζόμενοι εργάζονται σε 12ωρες βάρδιες, για να ασκήσει την πιο στυγνή εκμετάλλευση και να μειώσει το κόστος, ενώ στο χώρο δεν υπήρχε μέριμνα για να υπάρχει φωτισμός, ώστε να έχει κάποιος μια βασική ορατότητα. Η παραπάνω κατάσταση, λοιπόν, έχει όλα τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν μια δολοφονία, μια δολοφονία του Μάνεση ιδιοκτήτη της Χαλυβουργίας, σε βάρος της τάξης μας η οποία είναι χρέος μας να μην αφήσουμε αναπάντητη.

Απέναντι σ’ όλα αυτά, καλούμε το επιχειρησιακό σωματείο να ξεκινήσει Απεργία Διαρκείας μέχρι να αναβαθμιστούν στην πράξη πλήρως οι συνθήκες ασφάλειας και υγιεινής όλου του εργασιακού χώρου και μέχρι να προσληφθούν και άλλοι εργάτες, έτσι ώστε να μη δουλεύει κανένας ούτε λεπτό πάνω από το 8ωρο στο αιματοβαμμένο κάτεργο του Μάνεση. Ταυτόχρονα, καλούμε το Συνδικάτο Μετάλλου «Μήτσος Παπαρήγας» από σήμερα κιόλας να κηρύξει και να οργανώσει Απεργία Διαρκείας σ’ όλο τον κλάδο του Μετάλλου σε μια κίνηση ταξικής αλληλεγγύης και ενάντια στο κοινό εχθρό όλης της εργατικής τάξης, τους εκμεταλλευτές μας, που η οικονομική τους κυριαρχία πάνω στις ζωές μας έχει σε κάθε εργασιακό χώρο την ίδια μορφή. Η εργατική τάξη του Βόλου πρέπει άμεσα να βγει στο δρόμο σε πορείες-συγκεντρώσεις αλληλεγγύης και να ανοίξει το θέμα σε κάθε χώρο δουλειάς της περιοχής. Επίσης, το Εργατικό Κέντρο Βόλου που ανέκαθεν λάμπει δια της απραξίας του, ας σταματήσει επιτέλους να παίζει το ρόλο του κομπάρσου και ας δείξει επιτέλους λίγη αξιοπρέπεια κηρύττοντας απεργία στο νομό.

Σήμερα, 6/12, που πριν 6 χρόνια δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος από τον πολιτικό εκφραστή των αφεντικών, το Κράτος, είναι η πιο κατάλληλη μέρα τα συνδικάτα στο Μέταλλο, αλλά και κάθε συνδικάτο, να κατέβουν μαχητικά στο δρόμο, ξεκινώντας από σήμερα τις κινητοποιήσεις τους και διαδηλώνοντας ενάντια στον κοινό εχθρό όλου του κόσμου της Εργασίας: το Κράτος και το Κεφάλαιο. Είναι ακριβώς η Ελλάδα της αστικής δημοκρατίας του 2014, που αν δεν σε δολοφονήσει με το 12ωρο στο χώρο εργασίας, θα σε δολοφονήσει με το πιστόλι της αστυνομίας στο δρόμο. Να οργανώσουμε τις συνθήκες της ταξικής μας αντεπίθεσης και τις νέες ταξικές μας δομές απεγκλωβισμένες από τον γραφειοκρατικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό και να φροντίσουμε να συντρίψουμε μια για πάντα τους εχθρούς της τάξης μας.

Η Τοπική Ένωση Βόλου της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε καλεί σήμερα 6/12, τα συνδικάτα, κάθε εργατική συλλογικότητα και καθέναν που δέχεται την κυριαρχία Κράτους-Κεφαλαίου στην πορεία 6μμ, από το Θόλο του Πανεπιστημίου (κτίριο Παπαστράτου).

• ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΜΕΤΑΛΛΟΥ ΚΙ ΕΥΡΥΤΕΡΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟ
• ΤΑΞΙΚΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΓΙΑ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΕΥΡΥΤΕΡΑ
• Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
• ΚΑΛΕΣΜΑ: 18:00 ΘΟΛΟΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
  
  
  
  
                        

6/12: ΤΙΜΑΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ, ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Από την κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την κοινωνική εξέγερση που ακολούθησε συμπληρώνονται 6 χρόνια και έκτοτε Κράτος και Κεφάλαιο δεν έπαψαν στιγμή να φοβούνται όλα όσα σημαίνει ο Δεκέμβρης του 2008 μαζί με όσα μπορούν να αμφισβητήσουν τα ταξικά ένστικτα. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο και ταυτόχρονα με την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης, που δημιουργεί συνθήκες κοινωνικού αναβρασμού, εξαπολύθηκε από το Κράτος τα τελευταία χρόνια μια άνευ προηγουμένου επίθεση για προληπτικούς και κατασταλτικούς λόγους σε κάθε εκμεταλλευόμενο και καταπιεζόμενο κομμάτι της κοινωνίας.

Οι λυσσαλέες-δολοφονικές επιθέσεις της αστυνομίας σε κάθε διαδήλωση, οι επιστρατεύσεις εργαζόμενων, οι φυλακίσεις απεργών και κοινωνικών αγωνιστών, οι εισβολές ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας σε σπίτια των μαχόμενων κατοίκων της Χαλκιδικής, το «μαύρο» στην ΕΡΤ, οι απειλές της κυβέρνησης για εισβολές των ΜΑΤ στα πανεπιστήμια, οι βασανισμοί στα αστυνομικά τμήματα και μια σειρά άλλων παραδειγμάτων κρατικού ρεβανσισμού συνθέτουν την κοινωνία-φυλακή που βιώνουμε. Μια κοινωνία-φυλακή που έχει δημιουργηθεί για να εξασφαλίσει στο Κεφάλαιο την άσκηση της πιο στυγνής οικονομικής εκμετάλλευσης στο κόσμο της Εργασίας εγκαθιδρύοντας έναν εργασιακό μεσαίωνα κι ένα κλίμα τρομοκρατίας μέσα από τις συνθήκες έκτακτης ανάγκης και την κατασκευή εσωτερικών εχθρών. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα της αστικής δημοκρατίας του 2014, είναι η χώρα των εκατοντάδων νεκρών μεταναστών, ανατιναγμένων στις νάρκες του ελληνικού κράτους, πνιγμένων στις θάλασσές του ή μαχαιρωμένων από φασίστες, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των χιλιάδων ναζιστών που από κοινού με την αστυνομία εξαπολύουν θεσμικά και μη πογκρόμ, της δολοφονίας όσων δεν έχουν να πληρώσουν εισιτήριο για τη μεταφορά τους, των χουντικών Πρυτάνεων, της επίθεσης στους κοινωνικούς χώρους. Είναι η Ελλάδα των φυλακών υψίστης ασφαλείας για όποιον αγωνίζεται και της καταστροφής κάθε δημόσιου και κοινωνικού αγαθού που η γκεμπελικής φύσης προπαγάνδα των ΜΜΕ αναλαμβάνει να την πλασάρει για «ανάπτυξη».

Στην παραπάνω πραγματικότητα έρχεται να προστεθεί η μεθόδευση από το ελληνικό κράτος της δολοφονίας του πολιτικού κρατούμενου Ν. Ρωμανού και το φασιστικό παραλήρημα από τον ακροδεξιό συρφετό συνοδευόμενο από την απειλή από πλευρά της αστυνομίας ότι θα εκκενώσει το Σύνταγμα από τους Σύρους πρόσφυγες. Από τις 19 Νοέμβρη οι Σύροι πρόσφυγες διεκδικούν με την απεργία πείνας τους, να τους αναγνωριστεί η ιδιότητα του πρόσφυγα πολέμου στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση δίνοντας αγώνα για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΚΡΑΤΟΣ-ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Είναι ξεκάθαρο ότι οι παραπάνω εικόνες αποτελούν εικόνες ταξικού πολέμου που διεξάγουν το Κράτος και τα αφεντικά με ανεπανάληπτη ένταση, λαμβάνοντας χαρακτηριστικά δολοφονικής επίθεσης σε κάθε έκφραση κοινωνικής ζωτικότητας. Είναι, επίσης, ξεκάθαρο ότι η αντεπίθεση των εκμεταλλευόμενων αυτής της κοινωνίας θα έρθει από τους ίδιους ή δεν θα υπάρξει καθόλου. Απέναντι στις αυταπάτες περί θεσμικών λύσεων και με δεδομένο ότι στον καπιταλισμό δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε ανακωχή ή εκεχειρία, μεταφέρουμε τη μάχη στο πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού, εκεί δηλαδή που οφείλεται να δίνεται. Τα γραφειοκρατικά συνδικάτα, ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός, οι πολιτικοί «προστάτες» που βλέπουν τους εργαζόμενους σαν εργαλείο για την αξιοθρήνητη κομματική τους στρατηγική , να βρουν απέναντι τους την ταξική, αντικαπιταλιστική κι ελευθεριακή οργάνωση της εργατικής τάξης. Χτίζουμε τις νέες ταξικές δομές, απεγκλωβισμένες από τον κρατικά ελεγχόμενο και γραφειοκρατικό συνδικαλισμό, κάνουμε τα συνδικάτα κοινωνικά υπεύθυνα, παρεμβαίνουμε ευρύτερα στη σχέση Κεφαλαίου-Εργασίας σπάζοντας κάθε επίπλαστο ταξικό διαχωρισμό, διευρύνουμε την ταξική αλληλεγγύη μέσα κι έξω από τους χώρους εργασίας, συνδέουμε τους αγώνες σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο, οργανώνουμε τον οριζόντιο κι επαναστατικό συνδικαλισμό.

Ο επαναστατικός κοινωνικός μετασχηματισμός είναι ένας στόχος που δεν μπορεί να παραπέμπεται στο μέλλον. Η καθημερινή μας δράση και η ανάπτυξη των αντι-ιεραρχικών, αντικαπιταλιστικών κοινωνικών δομών είναι η μοναδική ικανή συνθήκη για την προάσπιση των ζωών μας και τη δημιουργία των προϋποθέσεων της οικονομικής και κοινωνικής μας χειραφέτησης. Είναι αυτές ακριβώς οι δομές που θα γίνουν ο φορέας και ο οργανωτής της κοινωνικής αλλαγής.

Απέναντι στο κρεσέντο της κρατικής ασυδοσίας από το πρωί της 6^ης Δεκέμβρη, αλλά και καθημερινά στεκόμαστε στο πλευρό των Σύριων προσφύγων, που δίνουν μια μάχη για τη ζωή, οργανώνοντας την ταξική, συλλογική μας αλληλεγγύη για να ανατρέψουμε τα σχέδια του κράτους. Παράλληλα, δείχνουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στο αναρχικό πολιτικό κρατούμενο Ν. Ρωμανό και στους υπόλοιπους πολιτικούς κρατούμενους απεργούς πείνας σπάζοντας στην πράξη τον κρατικό τσαμπουκά. Εμπνεόμενοι από την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε γειτονιά, κάθε πανεπιστήμιο, κάθε σχολείο δίνουμε στην επαναστατική-ταξική μας ενότητα οργανωτική υπόσταση δομώντας τα επαναστατικά συνδικάτα και την ομοσπονδιακή τους συγκρότηση, την Αντικαπιταλιστική Συνομοσπονδία της Εργασίας για να πραγματοποιήσουμε τον ταξικό πόλεμο όπως του αρμόζει. Παλεύουμε για την Γενική Αντικαπιταλιστική Απεργία Διαρκείας που θα παραλύσει και θα ρίξει το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

..ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ..

• ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
• ΟΜΟΣΠΟΝΔΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ
• Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
• ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
• ΚΑΛΕΣΜΑ: 18:00 ΘΟΛΟΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ