ΚΑΛΕΣΜΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ (ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ): «ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΑΣΗΣ»

Η καπιταλιστική κρίση η οποία σηματοδότησε την ακόμη πιο βάρβαρη και οργανωμένη επίθεση του Κεφαλαίου στην Εργασία έχει οδηγήσει την κατάσταση στους χώρους δουλειάς σε μια αβίωτη συνθήκη για τους εργαζόμενους. Η εργοδοτική αυθαιρεσία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, τα εργατικά δικαιώματα τσακίστηκαν, οι συλλογικές συμβάσεις και ο κατώτατος μισθός καταργήθηκαν, οι ομαδικές και εκδικητικές απολύσεις έγιναν κομμάτι μιας φρικτής καθημερινότητας, η ανεργία και η φτώχεια γιγαντώθηκαν σε αδιανόητα επίπεδα, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια κατακρεουργήθηκε, η κρατική τρομοκρατία κατέστησε ανυπόφορη τη ζωή ντόπιων και μεταναστών και επιχείρησε να καταστείλει κάθε κοινωνική αντίσταση.

Είναι βέβαιο, όμως, ότι με άξονα τις εκλογές του 2012 και μέχρι σήμερα στον ελληνικό κοινωνικό μετασχηματισμό έχει κυριαρχήσει ένα κλίμα εθνικής και διαταξικής ενότητας, οι ταξικοί αγώνες βρίσκονται σε ύφεση και ένα μεγάλο μέρος του εργατικού κινήματος εγκλωβίστηκε στη δίνη του κοινοβουλευτικού κρετινισμού και αυταπατών. Η κατάσταση αυτή συνδέεται με την καταστροφική επιστροφή σε λογικές ανάθεσης και διαμεσολάβησης για την επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων. Δύο αιώνες, όμως, δράσης του εργατικού κινήματος δείχνουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης δεν προήλθαν ποτέ από κάλπες ή κοινοβούλια και ότι όσα κέρδισαν οι εργαζόμενοι τα κέρδισαν μόνοι τους και μέσα από την άμεση και ανυποχώρητη συνδικαλιστική τους δράση.

Επειδή, ακριβώς, «σήμερα», όπως και «χθες» ο πόλεμος διεξάγεται στο κοινωνικό πεδίο, ο εχθρός μας παραμένει το Κράτος και το Κεφάλαιο και σ’ αυτόν τον πόλεμο καμιά κυβέρνηση δε θα μας βοηθήσει στην αλλαγή των συσχετισμών υπέρ της Εργασίας στο πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού. Αποτελεί διαχρονικό δεδομένο ότι η προάσπιση των εργατικών δικαιωμάτων-συμφερόντων και των ζωών μας ενάντια στην επέλαση των αφεντικών, μπορεί να γίνει εφικτή μόνο από την ταξικά οργανωμένη και συλλογική δύναμη της τάξης μας. Για να πραγματοποιηθεί αυτό πρέπει να περάσουμε σε διαδικασία ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς, χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες και χωρίς ψευδαισθήσεις ότι με τον καπιταλισμό σε κρίση μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε ανακωχή ή εκεχειρία.

Σε πείσμα όσων προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, είναι αναγκαίο να μεταφέρουμε τη μάχη στο πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού, εκεί δηλαδή που οφείλεται να δίνεται, χτίζοντας νέες ταξικές δομές απεγκλωβισμένες από τον κυβερνητικό, γραφειοκρατικό κι εργοδοτικό συνδικαλισμό και παρεμβαίνοντας συνολικά στη σχέση Κεφαλαίου-Εργασίας. Ο επαναστατικός κοινωνικός μετασχηματισμός είναι ένας στόχος που δεν μπορεί να παραπέμπεται στο μέλλον. Μόνο η καθημερινή δράση για τη δόμηση των αντι-ιεραρχικών, αντικαπιταλιστικών κοινωνικών δομών μπορεί να δώσει υλική υπόσταση στην επαναστατική-ταξική μας ενότητα μέσα από έναν οριζόντιο συνδικαλισμό, να σπάσει κάθε επίπλαστο διαχωρισμό μέσα στην τάξη μας και να βάλει ένα οριστικό τέλος στις ψευδαισθήσεις που καλλιεργεί η καθεστωτική αριστερά και κάθε πολιτικός εκπρόσωπος του οικονομικού συστήματος.

Στα πλαίσια της ρήξης μ’ όλες τις μορφές δράσης που υπονοούν την εθνική ενότητα και την άρση των ταξικών κριτηρίων, σε μια κατεύθυνση συγκρότησης ενός ανεξάρτητου από το κράτος και την γραφειοκρατία εργατικού ρεύματος, που θα συγκρουστεί με τα αφεντικά και με βάση την αναγκαιότητα να δημιουργηθεί ένα πανελλαδικό φεντεραλιστικό όργανο της τάξης μας με τις παραπάνω κατευθύνσεις, η Τοπική ένωση Βόλου της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε συμμετέχει στην Εκδήλωση που φιλοξενεί το Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών (Μαγνησίας) για μια «Εργατική Ομοσπονδία Βάσης». Καλούμε όσους δραστηριοποιούνται στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα, κάθε εργατική συλλογικότητα, κάθε κοινωνικό αγωνιστή και όλους εκείνους που δέχονται καθημερινά την εκμετάλλευση και την καταπίεση, να στηρίξουν την εκδήλωση που οργανώνεται την Κυριακή, 8/3/2015, 11.30πμ, στο ΧΩΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ, Ιωλκού 33, για να συζητήσουμε όλα εκείνα τα βήματα του εργατικού κινήματος που πρέπει να ακολουθήσουν για την ταξική-αντικαπιταλιστική οργάνωσή και αντεπίθεσή του.

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΠΕΡΝΟΥΝ ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΧΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ - ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ

Ο κόσμος της Εργασίας δέχεται τα τελευταία χρόνια μια άνευ προηγουμένου επίθεση από τα αφεντικά. Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και η αντικατάσταση τους από ατομικές, η συρρίκνωση μισθών, οι ομαδικές κι εκδικητικές απολύσεις και γενικά η όξυνση της εκμετάλλευσης της εργασίας μαρτυρούν την πραγματικότητα που επικρατεί στους εργασιακούς χώρους. Στα παραπάνω έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, η οποία έβρισκε μεθοδικά τους τρόπους να καταστέλλει κάθε προσπάθεια της εργατικής τάξης να αντεπιτεθεί και να επιβάλλει τις ανάγκες της. Προφανώς, δεν περιμέναμε μια αλλαγή της κυβέρνησης να ισοδυναμεί με κάποια «σωτήρια αλλαγή» για όλους εμάς που δεχόμαστε την εκμετάλλευση καθημερινά. Οι κατακτήσεις μας στον ταξικό και κοινωνικό πόλεμο που μαίνεται ή αποτελούν αποτελέσματα της συλλογικής δύναμης της τάξης μας ή δεν υπάρχουν καθόλου.

Βιώνοντας αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα οι εργαζόμενοι στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών έχουν περάσει σε θέσεις μάχης απέναντι στην εργοδοσία με κοινό κι ενιαίο αίτημα την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και τη μηδενική ανοχή σε ατομικές συμβάσεις και σε κάποιες αόριστες και παραπλανητικές «υποσχέσεις» της εκάστοτε εργοδοσίας. Το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζόμενων Wind προκήρυξε Απεργία για τις 4-5 Μαρτίου με απόφαση μαζικής Γενικής Συνέλευσης και απαιτεί την υπογραφή επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας, ενώ παράλληλα, διαμαρτύρεται για τις απολύσεις και για τις μορφές ελαστικής εργασίας-vouchers στην εταιρεία για εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης. Παράλληλα, στη Vodafone προκηρύχθηκε από το αντίστοιχο Πανελλήνιο Σωματείο με Γενική Συνέλευση 24ωρη Απεργία την 3/3. Οι εργαζόμενοι απαιτούν την υπογραφή Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, να μπει ένα οριστικό τέλος στις απολύσεις, στη χρήση «ενοικιαζόμενων» εργαζόμενων και στις εργολαβίες με σταθερές σχέσεις εργασίας, ίση αμοιβή και ίση εργασία για όλους. Η εργοδοσία χρησιμοποίησε το νομικό οπλοστάσιο που διαθέτει κάνοντας αγωγή με σκοπό την ακύρωση της απεργίας και σέρνοντας το Σωματείο στο Δικαστήριο. Χωρίς να πέσουμε από τα σύννεφα, η καθόλου ανεξάρτητη «Δικαιοσύνη», η οποία ως κρατικός βραχίονας βρίσκεται στο πλευρό των εργοδοτών, κήρυξε παράνομη την απεργία. Στον ταξικό πόλεμο που διεξάγεται στο κοινωνικό πεδίο, οι κατακτήσεις και η επιβολή των συμφερόντων-αναγκών μας θα είναι έργο της τάξης μας και της οργάνωσης της. Η μαχητική και ανυποχώρητη στάση των εργαζόμενων της Vodafone αποτέλεσε και την προϋπόθεση με βάση την οποία πραγματοποιήθηκε κανονικά η απεργία -παρά τα σχέδια της εργοδοσίας- και η συνέχιση του αγώνα.

Η εργοδοτική αυθαιρεσία δεν περιορίζεται μόνο στις περιπτώσεις της Wind και Vodafone. Στην ΟΤΕ/ Deutsche Telekom, 1000 περίπου εργαζόμενοι των call centers δέχθηκαν την τρομοκρατία της διοίκησης της εταιρείας, η οποία θέλει να τους αναγκάσει να παραιτηθούν από την OTEplus και να προσληφθούν με ατομικές συμβάσεις και επαχθείς όρους στην εταιρία ΕValue. Η EValue είναι γνωστή για το ακόμη πιο επισφαλές και εντατικοποιημένο περιβάλλον εργασίας που προσφέρει, σε σχέση ακόμη και με την ήδη εντατικοποιημένη ΟΤΕplus. Οι υπάλληλοι που καλούνται να υπογράψουν τις νέες ατομικές συμβάσεις χάνουν τα χρόνια προϋπηρεσίας και ότι δικαιώματα έχουν για επιδόματα και δώρα. Οι ευθύνες της ξεπουλημένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας των ΠΑΣΕ-ΟΤΕ και ΟΜΕ-ΟΤΕ, με την πρώτη να αφήνει εκτός της νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας τους 1000 περίπου εργαζόμενους των call centers και τη δεύτερη να συμμαχεί ουσιαστικά με την εργοδοσία και να προσπαθεί να αναγκάσει τους υπαλλήλους να υπογράψουν τη νέα δυσβάσταχτη σύμβαση είναι τεράστιες. Τόσο η ΠΑΣΕ-ΟΤΕ, με την ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ να ελέγχει το σωματείο, όσο και η ΟΜΕ-ΟΤΕ, εξ αρχής λειτούργησαν με σκοπό να αποπροσανατολίσουν και να καθησυχάσουν τους εργαζόμενους για να μην διαμαρτυρηθούν, λειτουργώντας ως τα πιστά τσιράκια της διοίκησης.

Ο κλάδος των τηλεπικοινωνιών έχει βιώσει έντονα την επίθεση των αφεντικών και είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να οργανώσει με ανυποχώρητους, μαζικούς και μαχητικούς όρους την ταξική του αντεπίθεση. Δηλώνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον αγώνα των εργαζόμενων στις Wind, Vodafone, OTE, αλλά και ευρύτερα σε κάθε αγώνα που οργανώνει η τάξη μας στον κλάδο για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, χωρίς αποκλεισμούς και αξιοπρεπείς και σταθερούς όρους δουλειάς για όλους. Καλούμε τους εργαζόμενους στα call center του ΟΤΕ να μην υπογράψουν τη σύμβαση, που υπόσχεται ένα ακόμη χειρότερο εργασιακό κάτεργο για τους ίδιους και να οργανώσουν κινητοποιήσεις και συνελεύσεις απαιτώντας να προκηρυχθούν 24ώρες επαναλαμβανόμενες απεργίες έως ότου ενταχθούν στη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με ίδιους όρους, όπως οι υπόλοιποι συνάδελφοι τους. Καλούμε το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα να στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις τον αγώνα στις τηλεπικοινωνίες, γιατί η ταξική αλληλεγγύη αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για να διεξαχθεί η ταξική πάλη, όπως της αρμόζει. Οι εργαζόμενοι στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών πρέπει το επόμενο διάστημα να οργανώσουν συνολικά και ταυτόχρονα στον κλάδο Απεργία Διαρκείας, με κεντρικό σύνθημα και διεκδίκηση να υπογραφούν σε κάθε εταιρεία Επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις για όλους τους εργαζόμενους και με ίσους όρους. Μια τέτοια κομβική νίκη θα αποτελέσει νίκη όλης της τάξης μας και θα δημιουργήσει τις συνθήκες για περεταίρω νίκες ενάντια στους εκμεταλλευτές μας.

πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών (Μαγνησίας)
Τοπική Ένωση Βόλου της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε